Op 23 oktober 1737 laat de ongehuwde Marijtje, ‘siekelijk van lichaem te bedde leggende, edog hebbende niettemin haer verstand, reedenen en memorie wel magtig ende ten volle gebruijkende’, haar testament opmaken. Op 28 mei 1738 overlijdt ze. Uit de boedelbeschrijving die na haar dood wordt gemaakt, blijkt dat ze nauwelijks eigen huisraad of beddengoed bezat. Samen met het feit dat haar broer Jan de inventaris van haar bezittingen opmaakt, leidt dit tot de veronderstelling dat ze in zijn huis inwoonde. Uit de boedelbeschrijving komt naar voren dat Marijtje een uitgebreide garderobe bezat. Zo had ze bijvoorbeeld 16 rokken. Die waren niet allemaal van eenvoudige stof gemaakt, zo zaten er een aantal bij gemaakt van kostbare stof: linnen, zijden, sits en diemit (fijne wol). Ook bevatte de nalatenschap een aantal gouden en zilveren sieraden en 202 gulden aan contant geld, omgerekend naar huidige maatstaven €5000. Dit duidt erop dat Marijtje waarschijnlijk geen eenvoudige werkvrouw was, maar tot de ‘betere‘ stand gerekend mag worden. Op 5 juni 1738 komen haar broers Jan en Dirck, haar zus Geertje met haar man Jan van der Laan bij de notaris en wordt vastgelegd dat de boedel in ‘alle min en vriendschap’is verdeeld. Broer Jacob ontbreekt, hij is met zijn 24 jaar minderjarig en wordt vertegenwoordigd door zijn oudere broers.